عاقلان را اشاره ای کافیست

چون مـوکت هـــم برادر قالیــست
خوش به احوالِ ناقصــان از عقـل
حال و احوالشان چقــدر عالـیسـت
راحت است و همیشه سرحال است
قاطــری که زِ بار خــود خالیست
دوره ی شـــادمـــانی بیــــجاســــــت
مــــرثیــــه هــم سرود اجباریست
شـــد نشــــا خنـده های پی در پی
این پلـــو حاصـــل همان شالیست
جای ویلــن ، تو دَف بِزن اکنـــون
چاره ی کار طبـــلِ بی عـــاریســت .
احمد_یزدانیپ.ن ۱ : اشتباه نشه ، این شعر در مدح بی عاری نیستش . برداشتم اینه که شاعر میخواسته بگه ؛ آدم بی کار باشه ، اما بی عار نباشه !!