پس از کش و قوسهای فراوان ، شایعات و بی اخلاقی هایی از سوی برخی جریانات و رسانه های مشخص و زرد رشت، شائبه آبستراکسیون و یا خستگی و پر شدن چهار ساعت وقت قانونی شورا و و و ، در جلسه شصت و یکم شورای شهر ، رشت، شصت و ششمین شهردار خود را شناخت، فردی از بدنه شهرداری ، فرزند شهید ، آشنا به مشکلات حوزه مدیریت شهری آنهم بواسطه سکانداری در بالاترین سطوح مدیریت شهری.
روند این انتخاب از رفتن نصرتی اصولگرا تا انتخاب عبدالهی مستقل ، روند جالب و قابل تاملی است، روندی که بخش بزرگی از مراحل آن تا روز برگزاری جلسه شصت و یکم نه در داخل شورا بلکه در قلیانسراها رقم میخورد.
شورایی که در ابتدای شروع بکار خود با تعرفه یک اصولگرا آنهم توسط یکی از اعضای حزب باد ، شاخه نسیم که بر اساس منافع خود در زمان انتخابات ریاست جمهوری اعتدال گرا و در زمان رای از اصلاح طلبان ، اصلاح طلب و در معرفی شهردار پیشین اصولگرایانه رفتار کرده و نصرتی را در دامان شهر انداخت.
بسیاری از افرادی که با شورا و لابی های شورایی آشنایی دارند مطلع اند که خیال جریانی خاص پس از انتخاب هئیت رئیسه و با تمامیت خواهی و به نحوی زهر چشم گرفتن از لیدر جریان اصلاحات در شورا بود ، و درباور خود گمان میکردند خواهند توانست جریان ضعیف اصلاح طلبان ( به لحاظ تعداد ) در شورا را گوشه نشین تر نموده و به سوی انفعال کامل سوق دهند.
حال آنکه فردی سیاس با تجربه چهل ساله سیاسی آنهم در سطوحی بالاتر از شورا، آنسوی گود ایستاده با با نگاهی عاقل اندر صفی نظاره گر داریه سیاسی بازی شوراست.
احمد رمضانپور پس از انتخابات هیئت رئیسه در مصاحبات خود از سیاسی بازی برخی از افراد در کنار زدن سه اصلاح طلب گله کرد که حتی کمیسیونی تخصصی مانند کمیسیون بودجه شورا را نیز از وی دریغ کرده اند و دست وی و دو اصلاح طلب همراه! بسته است، اما که بود که نداند حاج احمد نه در فکر انتقام بل در فکر آموختن درسی به جریان تمامیت طلب شورا بود، درسی که کنشهای سیاسی آن با مطرح شدن نام کاندیداهای شهرداری پر رنگ تر از همیشه شد.
حاج احمد که از همراهی عضو چهارم لیست امید ، ناامید بود طی فرآیندی غیر قابل باور برای بسیاری اصولگرایان ، موفق به جلب نظر دو اصولگرای شورا ، حجت جذب و محمد حسین علیپور شد ، اکنون ائتلاف ۳ اصلاح طلب ، ۲ اصولگرا ، یک مستقل در برابر ائتلاف ۳ اصولگرا ، ۱ اصلاح طلب ، ۱ مستقل قد علم کرده بود.
جریان برنده در انتخابات هیئت رئیسه که خود را استاد بازی شورا میدانستند با آرامش تمام و بدون هرگونه تعجیل ابتدا میدان بازی را به تماشا نشستند.

از سوی جریان تمامیت خواه شورا به سه دلیل عبدالهی نباید شهردار می شد :

۱ – فشارهای بیرونی بر چند عضو اصولگرای شورا.

۲ – تقابل یک اصلاح طلب شورا به سه عضو دیگر لیست امید و ماجرای زور آزمائی.

۳ –  فرانک پیشگر نباید به شورای پنجم راه پیدا کند، حضور وی به معنای ایجاد رقیب برای دو عضو شورا و صدالبته قدرتمند تر شدن ائتلاف احمد رمضانپور و اصلاح طلبان است.

با سه دلیل فوق الذکر بازی انتخاب شهردار اینگونه شروع شد :

پرده اول : ۱۷ بازیگر در صحنه انتخاب شهردار ( البته شواهد از وجود ۱۸ تن داشت ) این یعنی شورای پنجم آنقدر تکنوکرات است که از عضو شورا تا پیمانکار و معاون و استاد دانشگاه می توانستند شانس خود را برای شهردار شدن امتحان کنند.
پرده دوم : در یک فرآیند کاملا نامشخص تنها ۷ تن از ۱۷ کاندید ( البته گزینه خاموش همچنان همراه بود ) باقی ماند.
پرده سوم : حالا که هر کی هر کی شده تو هم بیا برنامه بده ! در بین این ۷ تن ، ۲ کاندید با لابی با یکی از اعضا تنها به جهت مطرح شدن نام خود و احتمالا استفاده رزومه ای در آینده و صد البته با دادن وعده حمایت در انتخابات آتی توانستند پشت تریبون شورا قرا گیرند.
پرده چهارم :
رای ائتلاف شش نفره با لیدری حاج احمد همچنان پابرجاست! از مذاکره تک به تک ( البته به غیر از اسماعیل حاجی پور و احمد رمضانپور ) تا وعده های عجیب و غریب از طریق نزدیکان حجت جذب ، فرهام زاهد و محمد حسین علیپور دریغ نشد. نتیجه منفی ! ائتلاف حاج احمد استوارتر شده.
پرده پنجم :
استفاده از عضو اصلاح طلب و جوان شورا از لیست امید در تعرفه یک نام بزرگ ، فاطمه مقیمی ، بانوی اصلاح طلب کار آفرین ، مولتی میلیاردر با درآمد ماهیانه ۵۰۰ میلیون تومان ، هیچ عقل سلیمی باور نداشت مقیمی تهران و بیزینس های پرسود خود را برای خدمت به مردم رشت رها کند، پس چرا نام وی مطرح شد؟ جواب مشخص است ، برای اینکه مقیمی اصلاح طلب است ، احمد رمضانپور و ۲ اصلاح طلب همراه و بهراد ذاکری به دلایل حزبی مجبور به رای به وی خواهند بود.
هدف چه بود ؟ باز هم پر واضح است ، ایجاد انشقاق در ائتلاف ۶ نفره ، خرید زمان برای اجرای برنامه.
پرده ششم :
با ورود مقیمی هم گویا ائتلاف ۶ نفره دچار تزلزل نشد، پیشنهاد ؟ فشار بر رمضانپور ، حاجی پور و زاهد یعنی سه اصلاح طلب اینبار نه توسط دیگران بلکه توسط جوانان اصلاح طلب!! یعنی خود زنی. چطور ؟ با استفاده از محبوبیت عضو اصلاح طلب در بدنه جوانان اصلاح طلب و دلخوری جوانان اصلاح طلب از لیست امید در زمان انتخابات.
پرده هفتم :
انصراف مقیمی ، نیاز به گزینه جایگزین داریم.
بهترین گزینه معرفی شده از سوی رضا رسولی ، دکتر مسعود موسوی که فردی باسواد و دانشگاهی است ، چرا موسوی ؟ ابتدا چون نیاز است با بازی دادن سایر افراد ائتلاف ۵ نفره آنها را در ائتلاف نگه داریم ، ثانیا موسوی بچه ساغریسازان و هم محل اسماعیل حاجی پور است، شاید موفق به انشقاق شدیم.
هدف اصلی ؟ خرید زمان.
مغز متفکر میدانست موسوی نخواهد توانست شهردار شود اما هدف وسیله را توجیه میکند.
پرده هشتم :
تحت فشاریم برویم برای جلسه استماع برنامه های کاندیداها .
پرده نهم :
در دو جلسه برنامه ها شنیده شد، آنهم با کمال آرامش و بدون تذکر در زمان ارائه برنامه. هدف ؟ خرید زمان .
پرده دهم :
برویم برای انتخاب شهردار ، خروج ۴ تن از شورا به بهانه تنفس و وقوع آبستراکسیون اول ( البته عده ای دلیل آنرا خستگی ، گشنگی و پر شدن ۴ ساعت اول میدانستند ) .
پرده یازدهم :
حکم سرپرست تمدید شد، انتخاب شهردار؟ بازهم آبستراکسیون.
نکته جالب استوری های یک عضو شورا در اینستاگرام بود ، وی شورا را در محاصره نیروهایی خواند و نوشت ، شورا در محاصره است ، کوچه ها با ماشین سنگین بسته شده !! نیروی انتظامی برای حفاظت از اعضا شورا وارد عمل شده. این استوری نگارنده را به یاد آشوبهای خیابانی انداخت و هر لحظه آماده شلیک اشک آور به صحن شورا بود. ( البته نتیجه کار برای وی و همراهان اشک آور بود ).
پرده دوازدهم :
بدلیل ایام عزاداری سید الشهدا دو هفته شورا تشکیل جلسه نخواهد داد همچنین تعدادی از اعضا شورا به کربلا مشرف شده اند.
پرده سیزدهم :
شایعه پراکنی در خصوص دریافت مبالغی از یک کاندیدا و دریافت زمین در پستک توسط یکی دیگر از اعضا برای رای به فلان کاندید ( برخی نیز سند زمین را هم با دو چشمان خود مشاهده کرده بودند !!!! )
پرده چهاردهم :
ا چرا نمیشه؟ ائتلاف ژنرال همچنان استوار است.
مراجعه به قلیانسرا و استمداد از سلاطین قلیانسرا .
بهترین گزینه ؟ رفیق یکی از اصلاح طلبان حقوقدان ، خوش سیما و جوان ، جمشید رسائی ، دلیل ؟
۱. اصلاح طلب
۲. فرق بزرگش با مقیمی اینکه نه موقعیت شغلی وی را دارد که از آن بیافتد ، نه ساکن پایتخت است و از همه مهمتر رفاقت با لیدر جریان اصلاحات و نفوذ هر چند کم میان سران اصلاح طلب.
هدف اول : ایجاد انشقاق در آرا ائتلاف ۶ نفره ( کاری که با مطرح نمودن نام مقیمی در آن کامیاب نشده بودند ) ، تحت فشار قراردادن مجدد لیست امید از طریق بدنه اصلاح طلبان بیرون شورائی بواسطه قدرت نفوذ اصلاح طلب درون شورا و حقوقدان بیرون شورا.
هدف دوم : خریدن زمان.
پرده پانزدهم :
انتخاب شهردار نه بخاطر مردم و شهر بلکه بخاطر فشارهایی که از فرمانداری و اذهان عمومی متوجه شورا بود .
وضعیت از این قرار است ، ائتلاف ۶ نفره بارها اعلام کرده ” اصلاح طلبان گزینه ندارند” ( البته همه میدانستند گزینه اصلاح طلبان و ائتلاف تحت مدیریتشان حامد عبدالهی است ) .
رسائی امیدوار است اکثریت آرا را بدست بیاورد :
رمضانپور
حاجی پور
ذاکری
زاهد
رسولی

شیرزاد
علوی

اما با تدبیر هوشمندانه رمضانپور تا لحظه آخر طیف مخالف عبدالهی نمیدانستند آیا اصلاح طلبان یک گزینه بازی خراب کن را بخاطر تفکرات حزبی انتخاب خواهند نمود و یا بر روی گزینه اصلی و ابتدایی خود خواهند ماند؟
آرا اخذ شد ، عبدالهی با ۶ رای ، یعنی همان ائتلاف حاج احمد پیروز کارگزار شد و برنده این بازی پیچیده ( که البته بجز ۴ تن که کاملا در جریان بودند ، سایرین با تیز هوشی دو لیدر از دوطرف نقش بازیگر را در آن داشتند ) لقب گرفت.
نکته حائز اهمیت رای سفید مرد خوش اخلاق و محبوب شورا ، عاقلمنش است ، رای وی رای اعتدال بود ، سپید ، این رای نه به منزله نمیدانم یا فرقی ندارد بود ، نه به معنای برایم مهم نیست ، رای سفید و رنگ سفید آن نشانه تسلیم عقلانی بجای مقابله و مجادله با جریان پیروز بود، به نظر شخصی نگارنده پرچم تسلیم سپید رنگ عاقلمنش ارزشی فراتر از درج نام عبدالهی در برگه داشته، وی با اینکار هم به ائتلاف ۵ نفره خیانت نکرد و هم نشان داد اهل تعامل با شهردار منتخب وجریان پیروز است.
حال که فرانک پیشگر توانسته به شورای پنجم راه پیدا کند بی شک وی در زیرشاخه اصلاح طلبان قرار خواهد گرفت ، عاقلمنش چنانچه ریاست سال آینده شورا را بخواهد ناگزیر به تعامل به ائتلاف جدید است.
پشتوانه شهردار رشت، شش رای قاطع و یک پرچم سپید تسلیم مخالف پیشین است، بی شک عبدالهی آگاه است ، حضور وی در سمت شهردار رشت با شورایی با ۱۱ موافق بسیار بهتر از مقابله ۵ مخالف خواهد بود ، بنابراین به نفع مخالفین و شهردار منتخب است که بجای تقابل ، تعامل را در پیش گیرند.
بهتر است مخالفین جریان عقلانیت در شورا بدانند چه مسیر حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی ، چه خوشنامی و چه حفظ آبروی گرو گذاشته شده نزد مردم با حضور در شورای شهر از مسیر مودت و دوستی با دکتر احمد رمضانپور میگذرد و مخالفین جریان عقلانیت یا می بایست با خرد جمعی و استفاده از تجربه ریش سپیدی چون احمد رمضانپور گامی در راستای حسن شهرت و خوشنامی بردارند و یا بنا را بر ۳ سال مخالفت و لجبازی گذاشته و عایدی را کسب ننمایند.

الخیر فی ماوقع