هر یک از طرفین که سند رسمی یا عادی علیه او ابراز شده (خواه سند منتسب به او یا دیگری باشد) و بخواهد نسبت به اصالت آن تعرض کند، می‌تواند این امر را در قالب ادعای جعل نیز مطرح کند زیرا ادعای جعل هم نسبت به اسناد رسمی و هم نسبت به اسناد عادی شنیده می‌شود.
جعل کردن در لغت از جمله به معنای دگرگون کردن، منقلب کردن، گردانیدن، قرار دادن و ایجاد کردن آمده است. این اصطلاح در قانون آیین دادرسی مدنی تعریف نشده است اما در حقوق کیفری به جعل مادی و مفادی (معنوی) تقسیم می‌شود بنابراین طرفی که سند علیه او ابراز شده است، ادعا می‌کند که یکی از اعمالی که طبق قانون جعل (مادی و مفادی) شمرده می‌شود، در سند صورت گرفته است.
البته تعرض به اصالت سند در قالب ادعای جعل باید با به‌کارگیری همین اصطلاح «جعل» مطرح شود تا قابل رسیدگی باشد و واژه‌هایی از قبیل «سند ساختگی است» یا «امضا نقاشی شده است» به تنهایی کافی نیست. از سوی دیگر هرگاه مدعی جعل تنها بخشی از سند را مجعول بداند، باید آن را مشخص کند