«علیز» در برابر «من و تو»
علی علیزاده که بین توییتری‌ها به «علیز» شهرت دارد یک تحلیلگر سیاسی و مدرس فلسفه است که سال‌ها در لندن زندگی می‌کند و البته مواضع سیاسی‌اش فراز و نشیب‌های زیادی داشته؛ از مخالفت با جمهوری اسلامی تا حمایت از نظام بویژه در سال‌های اخیر و پس از وقایعی که در منطقه خاورمیانه رخ داده است.

او این بار به خاطر سوال‌هایش از شبکه من و تو خیلی سر و صدا به پا کرد. علیزاده از پوریا زراعتی، مجری این شبکه که از حامیان سفت و سخت سلطنت پهلوی هم هست پرسید «تلویزیون من و تو ۹ سال از تاسیسش می‌گذرد اما تا حالا نگفته بودجه‌اش را از کجا می‌گیرد، از آمریکا، عربستان یا اسرائیل!؟» سوالی که موجی در شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرد و مجری این شبکه هم جوابی به سوال علیزاده نداد. صحبت‌های علیزاده البته علاوه بر واکنش منفی مجریان و کارکنان شبکه من و تو با واکنش منفی برخی خبرنگاران داخلی مانند خبرنگاران روزنامه رسمی دولت (ایران) هم مواجه شد و آنها به انتقاد از سوال علیزاده پرداختند.
اما پیش از علیزاده یکی از کسانی که خیلی سخت پاپیچ منابع مالی مشکوک در همه جا می‌شد یعنی نادر فتوره‌چی به من و تو گیر داد. او که یکی از روزنامه‌نگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی است و پیش از این به منابع مالی سریال شهرزاد هم خیلی انتقاد کرده بود در توییتی نوشت: « جریانی که زبانش بند می‌آید که بگوید پول چرخاندن تلویزیونش از کجا تامین می‌شود، شک نکنید روزی که به قدرت برسد زبان شما را می‌برد که نپرسید پول تلویزیونت را از کجا می‌آوری. فهم این نکته ضریب هوشی بالایی نمی‌خواهد، اما آزادگی زیادی می‌طلبد.»
با اوج گرفتن#مطالبه_شفافیت_مالی_من‌وتو خیلی‌ از کاربران سراغ کیوان عباسی و دست‌اندرکاران این شبکه رفتند و از آنها سوال کردند پول من‌وتو از کجا تامین می‌شود اما خب پاسخی دریافت نکردند. بیایید با هم نگاهی به من و تو بیندازیم.

کی راه افتاد و کجا؟
۲۸ اکتبر ۲۰۱۰، لندن. من‌وتو در این تاریخ و در انگلستان از دل شبکه‌ای دیگر به نام «ببین‌تی‌وی» متولد شد. شبکه‌ای که جزو اولین تلویزیون‌های اینترنتی فارسی بود و با نهایتا ده نفر نیروی انسانی اداره می‌شد. «ببین تی‌وی» تقریبا یک دوره آزمایشی بود که از درون آن شبکه تلویزیونی من و تو متولد شد.

کی مدیرش است؟
وقتی در سایت شبکه تلویزیونی من و تو روی بخش «درباره ما» کلیک کنیم به سایت دیگری هدایت می‌شویم که متعلق به یک شرکت رسانه به نام مرجان‌تی‌وی است. وارد سایت مرجان‌تی‌وی که به زبان انگلیسی است می‌شویم و روی قسمت about us کلیک می‌کنیم یک سری توضیحات در مورد شبکه من و تو می‌آید که این شبکه تلاش دارد برنامه‌های خیلی خوبی برای فارسی‌زبانان تولید کند و مطالبی از این دست. اما در اینجا هم چیزی در مورد این‌که شبکه متعلق به چه کسی است پیدا نمی‌کنیم. با جست‌وجو در اینترنت به دو نام برای مدیریت این مجموعه می‌رسیم: کیوان و مرجان عباسی. این زوج چندان به گفت‌وگو در رسانه‌ها علاقه ندارند و البته بیشترین بازنمایی و حضور در شبکه‌های اجتماعی به رغم این‌که نام مجموعه «مرجان» است کیوان بر عهده دارد.
کیوان البته از خانواده‌ای رسانه‌ای است، پدرش فریبرز عباسی ‌از اپوزیسیون‌های خارج‌نشین است که مدتی مدیریت شبکه‌ای به نام آزادی را عهده‌دار بود و با صدای آمریکا (رسانه وابسته به وزارت خارجه ایالات متحده)‌ هم همکاری داشت.

چه چیز پخش می‌کند؟
تقریبا همه چیز. از مستندهای حیات وحش گرفته تا مسابقه و موسیقی و سریال و تحلیل سیاسی. بعضی برنامه‌های این شبکه به خاطر قالب جدیدی که در تلویزیون‌های فارسی داشت نسبتا بیشتر از بقیه برنامه‌ها دیده شد مثل بفرمایید شام و استیج که اولی یک نمایش واقعی گرا بود و دومی هم یک مسابقه خوانندگی. برخی مستندهای این شبکه هم محل حرف و حدیث‌ها و بحث‌های زیادی هم شده بودند.

چه می‌گوید؟
مهم‌ترین ویژگی من و تو در زمینه فرهنگی این است که روی سبک زندگی تمرکز می‌کند. نوعی شیوه زندگی خاص که متفاوت با زندگی عرفی و معمول ایرانیان است، شاید بتوانیم اسمش را بگذاریم «زندگی آمریکایی با لهجه فارسی».
در زمینه سیاسی هم این شبکه هر چند معتقد است طرفدار حکومت خاصی نیست اما حمایتش از خاندان پهلوی بویژه در مستندهای تاریخی‌اش خیلی وقت‌ها توی ذوق می‌زند تا حدی که باعث شده این شبکه به یک شبکه سلطنت‌طلب معروف شود.
در زمینه دینی هم من و تو تلاش می‌کند کاملا لائیک باشد، هیچ نشانی از هیچ دینی بویژه اسلام نباشد اما زمزمه‌هایی در مورد بهایی بودن عوامل آن همیشه مطرح بوده که هیچ وقت هم کسی آن را تکذیب نکرده است.

پولش از کجا می‌آید؟
سخت‌ترین سوال در مورد من و تو همین سوال است! تقریبا هیچ سندی در مورد منبع مالی این شبکه وجود ندارد، یعنی احتمالا غیر از عوامل اصلی و مدیران شبکه کسی نمی‌داند من و تو هزینه‌اش را از کجا تامین می‌کند. از تبلیغ کرم‌های پوست و محصولات لاغری؟ خیلی بعید است! هزینه اداره یک شبکه تلویزیونی آن هم در کشور گرانی مانند انگلستان آنقدر زیاد است که چند محصول آرایشی بهداشتی از پس آن برنمی‌آیند.
شبکه من و تو طبق اسناد مالی‌اش که در اداره شرکت‌های بریتانیا منتشر شده در سال ۲۰۱۷ نزدیک یک میلیون پوند از طریق آگهی درآمد داشته و در همین سال بیش از چهارمیلیون و ۷۰۰ هزار پوند فقط صرف حقوق و دستمزد نیروهایش کرده است. بقیه این مبلغ (صرف‌نظر از سایر هزینه‌های یک شبکه) از کجا تامین شده است؟ این شبکه طی ۹ سال فعالیت خود نزدیک به نیم‌میلیارد دلار هزینه کرده است، این پول را چه کسی داده است؟ کسی نمی‌داند!

از کجا آورده‌ای؟
این مبهم بودن بیش از حد منابع مالی شبکه تلویزیونی من و تو و گروه تلویزیونی مرجان‌تی‌وی باعث شد همان طور که قبلا گفتیم در شبکه‌های اجتماعی هشتگی با عنوان #مطالبه_شفافیت_مالی_من‌وتو شکل بگیرد که در آن کاربران زیادی از دست‌اندرکاران این شبکه خواسته‌اند خیلی شفاف و صریح بگویند از کجا پول می‌آورند؟ ولی جسته گریخته حدس و گمان‌هایی در مورد منابع مالی این شبکه منتشر می‌شود.
برخی معتقدند با توجه به استقرار این شبکه در انگلستان و سیاست تندی که علیه ایران دارد احتمالا دولت انگلستان یا عربستان سعودی حامی مالی این شبکه‌اند و برخی دیگر هم از ایالات متحده آمریکا نام می‌برند. مثلا حسن اعتمادی، پدر رها اعتمادی از مجریان شبکه من و تو مدتی قبل در مصاحبه‌ای گفته بود که هزینه این شبکه را پنتاگون (وزارت جنگ آمریکا) تامین می‌کند و من و تو بخشی از سیاست نظامی آمریکا علیه ایران است. حسن اعتمادی هم گرچه مدرکی برای حرف‌هایش ارائه نکرد اما چند ماه قبل سندی از وزارت جنگ آمریکا منتشر شد که در آن اشاره شده بود پنتاگون از رسانه‌های همسو با سیاست‌هایش حمایت مالی می‌کند. البته هیچ‌کدام از این گمانه‌ها لااقل فعلا قابل تایید نیست و شاید چند سالی طول بکشد تا شبکه «من و تو» بالاخره رضایت دهد حامیان مالی‌اش را اعلام کند یا بر عکس، حامیان مالی این شبکه خودشان اسناد حمایتشان را انتشار دهند.

فعالیت فرهنگی وزارت جنگ !
تلاش سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی آمریکا از جمله پنتاگون و سیا برای بهره‌گیری از رسانه‌های بین‌المللی با هدف تاثیرگذاری بر افکار عمومی کشورهای هدف‌شان اتفاق جدیدی نیست. سال‌هاست رسانه‌های آمریکایی از نقش سیا، اف‌بی‌آی و پنتاگون در تولیدات رسانه‌ای داخل و خارج از آمریکا سخن می‌گویند. گزارش سال ۲۰۱۰ مرکز حمایت بین‌المللی رسانه اما برای اولین‌بار گوشه‌هایی از فعالیت‌های پنتاگون به منظور جهت‌دهی به رسانه‌های خبری فعال در خاورمیانه را فاش کرد. این فعالیت‌ها از تولید اخبار خوب به سود حضور آمریکا در عراق و افغانستان تا پرداخت وجوه قابل توجه در قالب کمک‌های مالی به شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی فعال در خاورمیانه را شامل می‌شود.
این گزارش همچنین نشان داد پنتاگون چگونه با ایجاد شبکه‌ای اختاپوسی از نهادهای بظاهر خصوصی، ردگیری وجوه پرداختی خود به رسانه‌های مستقل را تقریبا غیرممکن کرده است. با این حال گزارش موسسه موهبت ملی دموکراسی آمریکا به نقل از یک مقام دولت این کشور تصریح می‌کند که عملیات‌ رسانه‌ای و جنگ روانی پنتاگون به‌طور مشخص ایران، یمن، عراق، افغانستان و اتیوپی را هدف گرفته است. افزایش فعالیت‌های رسانه‌ای وزارت دفاع آمریکا به حدی بود که درخواست این وزارتخانه برای دریافت ۲/۲۱ میلیارد دلار بودجه با عنوان برنامه‌های اطلاعاتی برای سال ۲۰۱۹ جنجالی شد و حتی این شائبه را ایجاد کرد که پنتاگون در حال ورود به حوزه دیپلماسی عمومی و موازی‌کاری با وزارت خارجه ایالات متحده است.