شاید یکی از مصداق های بارز وقت هم سنگ با طلا میباشد را امروز شهروندان رشت با تمام وجود خود حس می کنند و به آن واقفند.

واقفند چون فرصت طلایی انتخاب شهردار اصلح را در گرو لابی های پشت پرده و خودخواهی برخی ها همچون چند ماه گذشته از دست رفته میبینند و انگار جای آنانکه که انتخاب شدند که دغدغه داشته باشند با آنان که انتخاب کردند تا آسوده خاطر باشند تغییر کرده است.

وقتی نگاهی به گزینه های روی میز و سرکی به پشت پرده میزنیم نامهای ناآشنا و برخی گزینه های فاجعه بار با اسامی کوچک و فارغ از وجه لازم برای این کرسی بیشتر ما را نگران میکند!
نگران رشت و عیار تنزل یافته آنان که از سوی ما جهت مدیریت این شهر انتخاب شدند..

نامهایی همچون نظامی بازنشته که نائب رییس شورا! و رییس کمیسیون فرهنگی که یار غار او محسوب می شود با کوله باری تهی از تجربه قابل عرض و خلاقیت نداشته و عدم توانایی در مدیریت شهری پرحاشیه چون رشت خسته آدمی را به فکر فرو میبرد که آقایان شورا نشین با کدام ملاک به همچین گزینه ای حتی فکر می کنند؟!

یا انتخاب رییس محترم شورا در خصوص چهره ای که تنها در یک بُعد عمرانی در معاونتی در منطقه آزاد فعال بوده و فاقد هیچ یک از ویژگی های دیگر شهرداری نمیباشد!
سوال مشخص از رییس شورا این میباشد که آیا به نظر شما شهردار رشت صرفا نیازمند علم عمران است و نباید در این انتخاب وجوه دیگر افراد را نیز مد نظر قرار داد؟

حال در این اوضاع که خیر الموجودین این افراد میباشند و متاسفانه برخی از نمایندگان شورا نیز به هر دلیلی بر روی آنها اصرار دارند شنیدن اسامی که در تعدد زوجات،اعتیاد به مواد مخدر و سابقه اخراج از سِمتهای گذشته خود را به دلیل مشکلات اخلاقی دارند و با لابی عمه عضو سنگین وزن و رشتی شورا به شهر تحمیل می شود پشت هر رشتوندان را به لرزه می اندازد که قطار آرزوهای ما به کدام سمت در حال حرکت است؟؟