مقایسه واکنش نصرتی در مقابل این انتقادات نسبت به موضع گیری های شهردار سابق رشت نسبت به انتقاداتی به مراتب خفیف تر، می تواند بهترین معیار برای کسب شناخت بیشتر از ابعاد شخصیتی شهردار فعلی رشت باشد.

به گزارش رشتوند به نقل از خزر، شهرداری رشت از زمان روی کار آمدن نصرتی بر راس آن، بعد از مدت ها رنگ و روی آرامش را به خود دیده است. به هنگام شدن پرداخت حقوق بخش کثیری از کارکنان شهرداری علی رغم بدهی های فراوانی که از قبل برای نصرتی به یادگار مانده است، ایجاد رویکردی گرچه آهسته اما پیوسته در امر توسعه شهری، اجتناب از التهاب آفرینی بی ثمر از طریق مصاحبه های جنجالی، عدم تقسیم بندی رسانه ها به دو دسته خودی و غیرخودی و تزریق بودجه به خودی ها برای مقابله با غیرخودی ها، عدم استفاده از مشاوران پرحاشیه و تنفیذ بی ضابطه اختیارات به آنان، پرهیز از خسیاسی گری در شهرداری رشت، ممانعت از انعقاد قراردادهای پر سر و صدا با پیمانکاران ناشناخته و بعضا غیربومی در کنار خودداری از انتصابات اتوبوسی، هیجانی و یکباره تا کنون از نصرتی چهره ای آرام، متعادل و عملگرا به منصه ظهور رسانده است.

اگرچه جلب نظر مثبت تمام شهروندان امری غیرممکن است و انعکاس انتقاداتی از عملکرد نصرتی در رسانه ها و نشریات موضوعی طبیعی، اما بعضا مطالبی در فضای مجازی و برخی سایت های اینترنتی منتشر می شود و اتهاماتی به شهردار رشت وارد می گردد که به هیچ عنوان وصله هایش به نصرتی نمی چسبد. مقایسه واکنش نصرتی در مقابل این انتقادات نسبت به موضع گیری های شهردار سابق رشت نسبت به انتقاداتی به مراتب خفیف تر، می تواند بهترین معیار برای کسب شناخت بیشتر از ابعاد شخصیتی شهردار فعلی رشت باشد.

سکوت در برابر توهین!

هنوز برای اینکه فراموش کنیم ثابت قدم انتقادات برخی رسانه ها از خود را دلیلی بر “ابله” بودن آنان دانسته است، زود است! شهردار سابق رشت خیلی زود تاب تحمل را در مقابل منتقدان از دست داد و آنان را ابله خطاب کرد. اگرچه بعدها نوع سخن گفتنش با رسانه های همسو هم نشان داد کلاً شهردار وقت رشت در مناظرات کلامی با رسانه ها، چندان خود را مقید به تعارفات کلامی نمی داند!

در مقابل اما نصرتی تا کنون هیچ واکنشی نسبت به انتقادات نداشته است. سکوتی که می بایست ریشه آن را در تجربه دور و دراز مدیریتی اش جستجو کرد. نصرتی اگرچه به خوبی می داند ریشه این انتقادات در برآورده نشدن کدام درخواست غیرمنطقی نهفته است اما ترجیح می دهد دست به مصاحبه های جنجالی نزند و ضرب العجلی برای افشاگری تعیین نکند.

پذیرش در برابر اتهام!

واکنش های تند و تیز ثابت قدم تنها محدود به انتقادات رسانه ها نبود. شهردار سابق رشت در برخی موارد در پاسخ به چرایی انتقاد برخی از اعضای شورا نسبت به عملکردش، کلیدواژه “باج خواهی” را برجسته کرده بود. ادعایی که اگرچه ممکن است در بعضی موارد واقعیت داشته باشد اما بی شک ریشه تمام انتقادات نبوده است. به خصوص اینکه، ثابت قدم علیرغم درخواست چندین باره رسانه ها، هیچگاه اسناد این باج خواهی را منتشر نکرد.

نصرتی اما تا امروز در برابر انتقادات اعضای شورا، راهی جز پذیرش را در پیش نگرفته است. نه مصاحبه ای کرده و آنان را باج گیر خوانده و نه برخوردی دور از شان شورانشینان با آنان داشته است. بی تردید درخواست های غیرقانونی از شهردار رشت، مفسده ای است که تنها محدود به شورای سوم و چهارم نخواهد بود و چه بسا نصرتی هم تا امروز در مواقع فراوان با آن دست و پنجه نرم کرده باشد. با این حال شهردار کارآزموده رشت، سیاست اتهام زنی را در پیش نگرفته است.

سفره ای که برای برخی رسانه ها برچیده شد!

پربیراه نیست اگر بگوییم تقسیم بندی رسانه ها در زمان ثابت قدم به اوج خود رسیده بود. شاهد این ادعا همان نامه معروفی است که شهردار رشت در آن با قید نام برخی رسانه ها، آنان را در زمره رسانه هایی معرفی کرده بود که می توانند برای پوشش اخبار مدیریت شهری، از طرف مجموعه شهرداری مورد استفاده و اعتماد قرار گیرند. در مقابل اما برای مقابله با اندک رسانه های منتقد، کتابی تحت عنوان “خط بحران و التهاب” تدوین و نسخه ای از آن در اختیار مسئولان شهرستانی و استانی قرار گرفت.

نصرتی اما چنین رویکردی را تا به امروز در مقابل رسانه ها نداشته است. گویا برای نصرتی همه خودی اند. این اسلوب، همانقدر که به مذاق رسانه های غیرثابت قدمی گذشته خوش آمد، برای رسانه های ثابت قدمی ناگوار بود. حالا هر کسی به اندازه کارش سهمش را از سفره شهرداری برداشت می کند! نگاهی اجمالی به گذشته می تواند رهیافتی به اثبات این ادعا باشد. همان روزهایی که تاوان کوچکترین انتقاد به شهردار سابق رشت مواجه با حمله های زنجیره ای بود. حمله هایی که چنین جسارتی را به شهردار سابق رشت هدیه کرد که حتی در مواقعی پنجه در پنجه نماینده انداخت. با این حال انتقاد به نصرتی آسان تر از همیشه است. نه خبری از پاسخ است و نه نشانه ای از هواداری های کورکورانه رسانه ای. همین موضوع به خوبی نشان می دهد نصرتی بودجه ای را به موازات بودجه اختصاص یافته به روابط عمومی، صرف تطمیع برخی رسانه های خودی نمی کند.

اتحاد به جای انشقاق!

دوستی می گفت در شورای پنجم هنوز خط کشی مشخصی بین موافقان و مخالفان شهردار وجود ندارد. این همبستگی را باید مدیون چه کسی بود؟

تلاش های ناکام برای استیضاح ثابت قدم بارها تنها با یک رای کمتر، ناکام ماند. در شورای چهارم به خوبی می شد موافقان و مخالفان را دسته بندی کرد. در شورایی که رضا رسولی تا آخرین روزها به ثابت قدم وفادار ماند، محمود باقری خطیبانی هیچ گاه آبش با ثابت قدم در یک جوی نرفت. چرخش های دقیقه نودی به خصوص در روزهای حساس استیضاح ثابت قدم، مشخصه شورای چهارم بود.

در این شورا اما شهردار رشت به سمت ایجاد انشقاق در بین شورانشینان به پیش نرفته است. بی تردید نصرتی اعتقادی به شعار “تفرقه بینداز و حکومت کن” ندارد چرا که این حکومت به بهای ایجاد جوی ملتهب و توقف پروژه های عمرانی به دست می آید. بی تردید ایجاد دودستگی در بین شورانشینان از طریق اجابت بی چون و چرای درخواست موافقان در مقابل ایستادگی مصرانه در برابر خواسته های مخالفان، امری قابل افتخار نیست بلکه مطلوب کمک به ایجاد شورایی یک صدا علی رغم تمام اختلاف نظرهای موجود است.

در پایان باید گفت شهردار رشت از زمان روی کارآمدنش تا امروز توانسته تا حد زیادی در ایفای وظایف محوله موفق عمل کند اگرچه در برخی موارد انتقاداتی به عملکردش وارد است.

/خزر آنلاین