مشاهده پرنده بادخورک کوهی پس از سال‌ها در گیلان

علی محمدپور، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان رودسر اظهار کرد: در یک بررسی میدانی توسط کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان، بالغ بر ۳۰ قطعه پرنده بادخورک کوهی در ارتفاعات منطقه حفاظت‌شده سرولات و جواهردشت و منطقه شکار ممنوع اشکورات رودسر مشاهده و شمارش شد.
احتمال آشیانه‌سازی و جوجه‌آوری پرنده کمیاب بادخورک کوهی در ارتفاعات گیلان
عباس عاشوری، مسئول دبیرخانه تالاب‌های استان گیلان نیز گفت: پرنده بادخورک کوهی که به آن بادخورک شکم سفید هم می‌گویند، بزرگترین بادخورک در بین چهار گونه بادخورک ایران است و سال‌ها است که این گونه از استان گزارش نشده است.
او افزود: اگرچه در حال حاضر و با توجه به زمان مشاهده نمی‌توان با قطعیت در خصوص جوجه‌آور یا عبوری بودن این تعداد در این منطقه اعلام نظر کرد، اما به احتمال بسیار زیاد بادخورک کوهی در ارتفاعات صخره‌ای منطقه شکارممنوع اشکورات و منطقه حفاظت‌شده سرو‌لات و جواهردشت آشیانه‌سازی و جوجه‌آوری دارد.
مسئول دبیرخانه تالاب‌های گیلان اظهار داشت: برای اثبات جوجه‌آوری این پرنده در استان لازم است از بهار سال آینده بررسی‌های میدانی بیشتر در ارتفاعات کوهستانی این مناطق انجام شود.
عاشوری تصریح کرد: در صورت مشاهده آشیانه فعال از این گونه، این محدوده نخستین مکان جوجه‌آوری بادخورک کوهی در گیلان است و این در حالی است که پیش از این تصور می‌شد بادخورک کوهی برای این استان یک پرنده مهاجر عبوری کمیاب است.
طول بدن بادخورک کوهی ۲۰ تا ۲۲ سانتی‌متر و گستردگی بال‌هایش بین ۵۴ تا ۶۰ سانتی‌متر است.
پرنده بالغ، سر، رو تنه و بال‌های یک‌دست قهوه‌ای دارد.
دور چشم‌هایش لکه سیاه‌رنگی دیده می‌شود و چانه، گلو و شکم‌اش سفیدرنگ است و با یک نوار سینه‌ای به رنگ قهوه‌ای از هم تفکیک شده است.
این گونه برآمدگی‌های صخره‌ای، شکاف سنگ‌ها، غار‌ها و صخره‌های ساحلی گاهی نیز سوراخ درختان را به عنوان زیستگاه بر می‌گزیند و از مناطقی با موانع طبیعی و انسان‌ساخت نظیر درخت‌ها و ساختمان‌ها پرهیز می‌کند.
رفتارش تا حد زیادی شبیه به سایر بادخورک‌ها است، ولی پرواز آرام‌تر و قوی‌تر همراه با مانور‌های نه چندان سریع دارد و در ارتفاع بالاتری در هوا به شکار حشرات می‌پردازد.